Urfa ve
Urfalı için nasıl ki çikifte çok önemlidir ve vazgeçilmezdir işte kuş
da ikinci vazgeçilmezdir. Yani kuşların sosyal hayattaki yeri çikifteden
sonra gelir. Biri her daim sofrada ise diğeri de damdadır, gökyüzündedir.
Onları uçarken izlemek Urfalı için anlatılmaz bir mutluluktur.
"Her
Urfalı endamlı ve mağrur bir yaratık olan güvercini canı gibi sever, besler,
süsler, takılar takar ve kendini ona bağlar" diyor Sabri Kürkçüoğlu ve
Urfalı'nın bu zevkine "merak" dediğini anlatıyor.
Urfalı
kuşlarına gözü gibi bakar ve kendisinden başka da bakan olsun istemez. Zaten
yan bakan olunca çok kavgalar yaşamış çok kalpler kırmıştır.
Şimdi
isterseniz artık Urfa sosyal yaşamının vazgeçilmezi olan ve sayıları 25
bin olarak ifade edilen bu kuşların beslenme, uçurma, sınıflandırma işine bir
göz atalım.
Aşağıda
okuyacaklarınız bir derlemedir ve internetten alınmıştır. Az biraz kuşlarla ta
çocukluğundan beri uzaktan da olsa haşir neşir olan biri olarak bizce de kabul
görmüştür. Urfalı kuşlarını nasıl besler, nasıl uçurur ve türleri, çeşitleri
hangileridir gelin bir göz atalım.
Kuş uçurmak için damların uygun olması çok önemlidir. Kuşları
damdan havaya kaldırıp uçurmaya yarayan uzun bir sırık vardır. Bu sırığın
ucunda bir "çapıt" (bez) bağlıdır. Kuşları damdan kaldırma bu sırığın
sallanmasıyla olur.
Kuşlar gelenek olarak sabah ve ikindi zamanı olmak üzere günde iki
defa uçurulur. Uçurulan "köme"ler (çoğunluğu erkek kuşlardan meydana
gelen kuş topluluğu) damın etrafında uzak mesafeli daireler çizerek uçar. Bunun
sağlanması sırık ve ıslıkla olur. Kuşçu, kömeyi dama geri çağırırken bu işi
ıslık çalarak ve dişi kuşu göstererek yapar. Kuş uçurma saatlerinde şehrin üstü
kuşla dolar, havada kömeler birbirlerinin içinden geçerler. Kayıp vermeden
evine dönen kuş kömeleri evine bağlı, sadık ve "yavuz kuşlar"dır.
Kuşçu, başka kömeden bazı kuşları kendi kuşları arasına katar ve onu yakalarsa
o günkü kârı o olur. Kuşçuların bu konudaki son sözleri: "Kuş tutulunca
verilmez"dir. Bu tutulan kuşa "garip" denir. Bir müddet dişi bir
kuş ile yan yana konur ve yeni yerine alıştırılır. Kuşçu, yakaladığı kuşu; ya
eski sahibine verir ya da kendine alıkoyar. Yakalanan kuşun sahibi, kuşundan
vazgeçmek istemiyorsa, gelip yakalayandan para ile geri almak ister. Bazen de
kuşun sahibi gelip almazsa, kuşçu bu kuşu satmak için kuşçu kahvelerine götürüp
orada satar. Bazen de kuşlar değişikle geri alınır. Birkaç kuşçu aralarında
"said" denen bir anlaşma yapar. Bu anlaşmaya göre bir kuşçu,
diğerinin kuşunu yakaladığında geri vermez. Ancak tuttuğu kuşa kuşçular
arasında bir fiyat biçilir. Kuşun esas sahibi bu fiyatı ödeyince kuşunu geri
alabilir. Kuş çeşitleri ve türleri:
Ev Kuşları:
Bu kuşlar kapısı açık bir kafeste veya evin yüksekçe ve açık bir
kuş takasında (pencere) beslenir. Bunlar evcil kuşlardır. Eve alışınca hiçbir
tarafa gitmezler. Bu kuşların başlıcaları; Angut, Çiçi, Karagöz ve Kumru'dur.
Kafes Kuşları: Kafeste beslenen, evcil olmayan kuşlardır. Bunlar; Yâkerim Kuşu ve Hâkkuran Kuşu'dur.
Kafes Kuşları: Kafeste beslenen, evcil olmayan kuşlardır. Bunlar; Yâkerim Kuşu ve Hâkkuran Kuşu'dur.
Evlere Alışmış Yabani Kuşlar: Bu kuşlar evlerin
muhtelif bölümlerinde, çatı üstü, çatı arası ve kuş takalarında yaşarlar. Evcil
olmayıp evlere alışmış kuşlardır. Bunlar Qit (Güvercin) ve Yusubututan Kuşudur.
Halis Kuşlar (Köme
Kuşlar): Bu kuşlar evcil ve eğitilmiş olup uçurulabilen kıymetli türden
kuşlardır. Takla vurmazlar, düz uçarlar ve tumansızdırlar (ayaklarında tüy
yoktur). Bu kuşların erkek olanları (bölük) ayrı matarda (kafes) beslenir ve
yetiştirilir. Bölük kuşların yanında dişi kuş bulunmaz, çünkü kuşçu gereken
eğitimi veremez.
Halis Kuşların çeşitleri:
Halis Kuşların çeşitleri:
Mısırlılar, Kuzerler, Fitilliler, Nakışlılar (Yazılı), Amberli,
Kınıfırlı, Kuyrak, Perçemli, Aynalı, Şarabı, Devriş Aliler, Cübbeliler, Abalı,
Zeytuni, Mevrendi, Lemsavey, Kırktelli, Şıhşelli, Şamı, Zırhlı, Karalı, Tağlit,
Şekerli, Şafrakaragöz, Killo, Gez, Ehles, Şafra, Arans (Keşpir), Baş, Üveys,
Balina, İsrail, Macar, Hollanda, İspir, Müsevved ve Alacalar'dır.
5.
Yapşan Kuşlar: Halis kuşlardan farklı tarafı ayaklarının tumanlı (tüylü) oluşu ve
takla atmasıdır. Çeşitleri: Siyah Yapşan, Gök Yapşan, Beyaz Yapşan, Hume,
Miski, Yandı Döndü, Çakmaklı, Sarıboz, Kırmızıboz, Kula, Kürenk ve Musullu'dur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorumunuzu bırakın